ക്യാമറക്കണ്ണിലൂടെ ........

ക്യാമറക്കണ്ണിലൂടെ ........

Tuesday, December 29, 2009

അമ്മ കരയുകയായിരുന്നു.....

എന്‍റെ പിന്നാലെ അവരുടെ ക്യാമറക്കണ്ണുകള്‍ എപ്പോഴും ഉണ്ടെന്നു ഞാന്‍ അന്നാണ് മനസ്സിലാക്കിയത്‌ ഓഗസ്റ്റ്‌ പതിനാലിന്..ലോകത്തെ കിടിലം കൊള്ളിക്കാന്‍ പോകുന്ന ഒരാളെ ലോകം നേരത്തെ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.എന്‍റെ കഴിവുകള്‍ ലോകം തിരിച്ചറിയും എന്ന് ഞാന്‍ എന്നും അമ്മയോട് പറയുമായിരുന്നു.അത് ഇപ്പോള്‍ സത്യമാകാന്‍ പോകുന്നു.രാത്രി മുഴുവന്‍ അദ്വാനിച്ചുള്ള എന്‍റെ ചിന്തകള്‍ ലോകം തിരിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.എന്നിലെ പ്രതിഭയെ അവര്‍ എങ്ങെനെയോ കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു.
എന്റെ ഗവേഷണ പ്രഭന്തം പുറത്തിരങ്ങിയില്ലല്ലോ.....എന്നിട്ടും ഈ പ്രശസ്തി .......കൂട്ടുകാര്‍ വഴി പുരതായതവും...
എന്തായാലും സന്തോഷാധിക്യത്താല്‍ എനിക്കന്നു ഉറങ്ങനയില്ല...നാളെ എനിക്ക് കിട്ടാന്‍ പോകുന്ന സ്വീകരണമായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സ് നിറയെ.
"മോനെ നീ ഉറങ്ങുന്നില്ലേ" അമ്മ ചോദിച്ചു...
" ഇത്രയും വലിയ ഒരു കാര്യം നടക്കുംഭോള്‍ ഉറങ്ങുന്നതെങ്ങനെ"
'നാളെ എന്റെ കണ്ടെത്തലുകള്‍ ...."
എന്റെ അമ്മ കരഞ്ഞു....ഹോ....ഒരു മകന്‍ അന്ഗീകരിക്കപെടുംഭോള്‍ ഏതാമ്മക്കാന് സന്തോഷക്കണ്ണീര്‍ ഉണ്ടാവതിരിക്കുക...
പത്രക്കാര്‍ എന്‍റെ വീടിനു ചുറ്റും കഴുകന്‍മാരെപ്പോലെ വട്ടമിട്ടു പറക്കുന്നുണ്ട് ....
ഹിഹി എന്റെ ഒരു ഫോട്ടോ കിട്ടാനുള്ള പാവങ്ങളുടെ തത്രപ്പാട്....
എനിക്ക് സന്തോഷം അടക്കാനായില്ല രാത്രിയനെങ്ങിലും ഞാനൊന്നു പൊട്ടി ചിരിച്ചു....
"നീ പോയൊന്നു ഉറങ്ങേട" അമ്മ പറഞ്ഞു
നാളത്തെ കാര്യങ്ങള്‍ ഭംഗിയവാന്‍ വീടടക്കം പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയാണ്...
അവാര്‍ഡ് കിട്ടുകയല്ലേ...എനിക്ക് സന്തോഷം അടക്കാനായില്ല...
ഞാനൊന്നു പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു....
അതുകേട്ട് സന്തോഷത്താല്‍ അമ്മ കരഞ്ഞു...
ഹോ....ഒരു മകന്‍ അന്ഗീകരിക്കപെടുംഭോള്‍ എതമ്മക്കാന് സന്തോഷക്കണ്ണീര്‍ ഉണ്ടാവതിരിക്കുക...
എന്ങേനെയെങ്ങിലും നേരം പുലര്‍ന്നാല്‍ മതി എന്നായി എനിക്ക്...നാളെയാണ് ആ ഭഹുമതി എനിക്ക് കിട്ടുന്നത്....
'അമ്മെ വാതില്‍ തുറക്കൂ "
" ആരായിത്‌ പൂട്ടിയത്
"എനിക്ക് അവാര്‍ഡ് വാങ്ങാന്‍ പോകണം"
കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞാണ്‌ വാതില്‍ തുറന്നത്...
എന്‍റെ നാട്ടുകാരെല്ലാം എത്തിയിട്ടുണ്ട്...
അടുത്ത ബന്ധുക്കളും ....
അവരെല്ലാം എന്നെ ഉറ്റുനോക്കി....അല്ല...ഇന്നത്തെ അവരുടെ നായകന്‍....ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെ അഭിമാനം ....ഞാന്‍....
എനിക്ക് പൊട്ടിചിരിക്കാതിരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല....
അളിയന്‍,,,അമ്മ,,,അച്ഛന്‍....ഞാനും കൂടി അവാര്‍ഡ് വാങ്ങാന്‍ പുറപ്പെട്ടു...
പത്രക്കാര്‍ പിന്നലെയുണ്ടോ???
പിന്നലെയുണ്ടോ???
വഴിയിലെല്ലാം തോരണങ്ങള്‍...കുട്ടികള്‍ക്ക് മിട്ടായി വിതരണം...ധേശീയഗനലാപനം ....പ്രധാനമന്ത്രി രാജ്യത്തെ അഭിസംഭോധനം ചെയ്ത്‌ി...ദേശീയപതാക ഉയര്‍ത്തി....എന്റെ വിജയത്തില്‍ രാജ്യം അഭിമാനം കൊള്ളുന്നു.............
ഞാന്‍ കാറില്‍ നിന്നിറങ്ങിയ ഉടനെ വെളുത്ത വസ്ത്രമിട്ട നേഴ്സ്മാര്‍ എന്നെ ഉള്ളിലേക്കാനയിച്ചു....അവര്‍ എന്നെ ഒരു ബെഡില്‍ കിടത്തി...വായില്‍ എന്തോ തിരുകി....തലയില്‍ എന്തോ വെച്ച്....കരയുന്ന അമ്മയുടെ മുഗമാണ് ഞാന്‍ കണ്ടത് ....സന്തോഷക്കണ്ണീരാവും.....അടുത്ത് നിന്ന ആള്‍ ഒരു സ്വിച്ച് അമര്‍ത്തി..
പിന്നീട് ഭൂമികുലുങ്ങി....തലപിളര്‍ന്നു....
എനിക്ക് ഭോധം വന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അമ്മയുടെ മടിയിലാണ്...അമ്മ കരയുകയായിരുന്നു.........സന്തോഷക്കണ്ണീരാവും..........

No comments:

Post a Comment