എന്‍റെ സഹപാടിയായിരുന്ന വൈദികനോടു വൈദിക ജീവിതത്തെപ്പറ്റി ചോദിച്ചപ്പോള്‍ "ദൈവത്തെ കണ്ടെത്താനുള്ള അന്വേഷണത്തിന്‍്ടെ വഴിയാണ് തനിക്കു പൗരോഹിത്യം" എന്ന് ആ വൈദികന്‍ പറഞ്ഞത് ഞാന്‍ ഇന്നും ഓര്‍ക്കുന്നു.ഭാഗ്യമെന്നു പറയട്ടെ എഴുപതുകളുടെയും എന്പതുകളുടെയും കലഘട്ടതില് പ്രബലമായ നിരീശ്വരവാദം തകര്‍ന്നു തരിപ്പണമാവുകയും എത്ര ആധുനികനായാലും ശാസ്ത്രകാരനായാലും പ്രാര്‍ത്ഥനയും വിശ്വാസവും അവന്‍റെ കൈമുതലാവുകയും ചെയ്ത ഒരു കാലഘട്ടമാണിത്.പ്രാര്‍ത്ഥനക്ക് ഗുണമില്ലെന്നു ഇന്നു പറയാന്‍ ആര്‍ക്കും ചന്കൂട്ടമുണ്ടാകും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല.ഇടതു പക്ഷക്കാരനായ മന്ത്രി "മുകളിലിരിക്കുന്നവന്‍ എല്ലാം അറിയുന്നുണ്ട്" എന്ന് പറഞ്ഞു പോയത് നാവ് സത്യം പറയും എന്നതിന് തെളിവാണല്ലോ. മദര്‍ തരെസയുടെ വാക്കുകള്‍ കടമെടുക്കുകയാനെങ്ങില്‍ "നിരീസ്വരവാധികളും ലോകത്തിനു ഗുനതരമായത് ചെയ്യുകയും മനുഷ്യരെ സേവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോള്‍ അവരും പ്രവര്‍ത്തിയിലൂടെ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു.
പണ്ടത്തെ കാലത്തെ അപേക്ഷിച്ച് ജീവിതം സന്ഗീര്‍ന്നമാകുന്നു.തൊഴില്‍ പ്രശ്നങ്ങള്‍ ജീവിതപ്രസ്ന്ങ്ങള്,ദന്പത്യപ്രസ്നങ്ങള്, കിടമ്ത്സരങ്ങള് എല്ലാം ഈ കാലഘട്ടത്തില് കൂടികൂടി വരുന്നു.ഈ പ്രതിസന്ധിയില്‍ ഏകനായ മനുഷ്യന് ആരെ ആശ്രയിക്കാനാകും???
പണ്ട്‌ ഒരു ചക്രവര്‍ത്തിയുടെ സദസ്സിലുണ്ടായ കഥയാണ് എനിക്കൊര്‍മവരുന്നത്‌. അമ്മയും കുട്ടിയും തമ്മിലുള്ള സ്നേഹം ആര്‍ക്കും പിരിക്കാനാവില്ല എന്ന് രാജാവ്‌ പറഞ്ഞു.എന്നാല്‍ ആ സ്നേഹത്തിനും പരിധിയുണ്ട് എന്നായി മന്ത്രി."എന്നാല്‍ അതു തെളിയിക്കൂ" എന്നായി രാജാവ്‌. മന്ത്രി ഒരു വലിയ കുഴിയില്‍ ഒരു കുരങ്ങനെയും കുട്ടിയെയും ഇട്ടു .എന്നിട്ട് കുഴിയില്‍ വെള്ളം നിറക്കാനാരംഭിച്ചു.ആദ്യം കുരങ്ങന്‍ കുട്ടിയെ അരയില്‍ എടുത്തുവെച്ചു പിന്നെയും വെള്ളം പോങ്ങിയപ്പോള്‍ തോളില്‍ എടുതു വെച്ചു.പിന്നീട് തലയിലും.എന്നിട്ടും വെള്ളം പൊങ്ങിയപ്പോള്‍ കുരങ്ങന്‍ കുട്ടിയെ വെള്ളത്തില്‍ ഉപേക്ഷിച്ചു ചാടി ഓടിപോയി.എവിടെ അമ്മയുടെയും കുട്ടിയുടെയും സ്നേഹം പോലും നിര്‍ണായക ഘട്ടം വന്നപ്പോള്‍ തകര്‍ന്നു.ഇത്തരം ഒരു ലോകത്തില്‍ നാം ആരെ വിശ്വസിക്കും? ആരില്‍ ആശ്രയം വെക്കും?
ഇത്തരം സന്ദര്‍ഭങ്ങളിലാണ്‌ മനുഷ്യന് ഏകാന്തതയും ആത്മഹത്യ പ്രവണതയും നിരാശയും എല്ലാം വരുന്നത്.അവയെല്ലാം തരണം ചെയ്യാന് പ്രാര്‍ത്ഥനയും വിശ്വാസവും നമുക്ക് ആവശൃമാണ്.പെറ്റമ്മ പോലും രക്ഷക്കെതാത പ്രതിസന്ധി ഘട്ടങ്ങളില് "ദൈവം എല്ലാം ശരിയാക്കും" എന്നുള വിശ്വാസം എത്ര ആശ്വാസമാണ് തരുന്നത്.ആശുപത്രിയില്‍ കിടക്കുന്ന ഒരു രോഗിക്ക് വിശ്വാസം,രോഗം മാറുമെന്ന വിശ്വാസം,ആ പ്രതീക്ഷ അതാണ് ആശ്വാസം നല്‍കുന്നത്.ഏകനും നിരാശനും ഭയവിഹ്വലനു അശാന്തനുമായ മനുഷ്യനെ പ്രാര്‍ത്ഥനയും വിശ്വാസവും എത്രമാത്രം രക്ഷിക്കും എന്നു ചിന്തിച്ചാല്‍ മനസ്സിലാവും
.പ്രാര്‍ത്ഥനയും ശുഭ്പ്രതീക്ഷയുമാണ് ഒരാളെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നത്.ഒരു വലിയ ജോലി ഏറ്റെടുക്കുമ്പോള്‍ അത് മുഴുവനാക്കാന്‍ പറ്റുമെന്നും അതിലൂടെ തനിക്കു ഗുനമുണ്ടാകുമെന്നുമുള്ള ഒരു വിശ്വാസമാണ് അയാളെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നത്.നെഗറ്റീവ് ചിന്തകള്‍ മാത്രം വന്നാല്‍ ഒരു മനുഷ്യന് ഒന്നും ചെയ്യാന് സാധിക്കില്ല.ശുഭാപ്തി വിശ്വാസം,ക്രിയേറ്റീവ് എനര്‍ജി അത് നിറയ്ക്കുകയാണ് വിശ്വാസം ചെയ്യുന്നത്.നാളെ തന്‍റെ ഭാവി നന്നായിരിക്കും എന്നചിന്തയല്ലേ നിങ്ങളെ ജീവിക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്.ആ ചിന്ത എങ്ങനെ ഉണ്ടായി? അതിന്റെ ഉദ്ഭവം "ദൈവം എല്ലാം നല്ലത് വരുത്തും"എന്നുള സത്ചിന്തതന്നെ.ഈ സത്‌ ചിന്ത എല്ലാ മനുഷ്യരിലും ഉണ്ട്, അതാണ് നാലെയിലെക്കു നമ്മളെ നയിക്കുന്നത്.ആ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ "നിരീശ്വര വാദിയാണ് ഞാന്‍' എന്ന് ആര്‍ക്കും പറയാന്‍ കഴിയില്ല. അങ്ങനെ ഒരാള്‍ യഥാര്‍ത്ഥതില് പറഞ്ഞാല്‍ അയാളുടെ ജീവിതം നിരാശയുടെ പട് കുഴിയിലായിരിക്കും.
പ്രാര്‍ത്ഥനക്ക് ഗുണമില്ല എന്ന് ആരെന്ഗിലും പറഞ്ഞാല്‍ അയാളെ അവഗനിചെക്കൂ ,തര്‍ക്കിക്കാന്‍ നില്‍ക്കരുത്,പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ ഗുണംഅനുഭവthiloodeഅറിയേണ്ടതാണ്.പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ ഗുണം ഇനിയും ശാസ്ത്രലോകം കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ല എന്ന് വേണം പറയാന്‍ .ഈ മേഘലയില് ഏറെ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ നടക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.ജീവിതത്തിലെ തിരക്കില്‍ തളര്‍ന്നു ഇത്തിരി നേരം പള്ളിയിലോ അമ്ബലതിലോ പോകുമ്പോള്‍ നമുക്ക് കൈവരുന്ന ആ എനെര്ഗ്ജിയെപ്പറ്റി ഏതെങ്ങിലും ശാസ്ത്രഞ്ജന്‍ chinthichittundo?. നോമ്പ് കാലത്തിലൂടെ വിശ്വാസികള്‍, നേടിയെടുക്കുന്ന ആ പുതിയ ജീവിതൊര്‍ജതെപ്പറ്റി ഏതെങ്ങിലും സസ്ത്രന്ജന്‍ ഗവേഷണം നടത്തിയിട്ടുണ്ടോ. നമ്മുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന മന്ത്രങ്ങള്‍ അതിനനുസരിച്ചുള്ള താപ മര്ദ വ്യതിയാനങ്ങള് അന്തരീക്ഷത്തില്‍ ഉണ്ടാക്കുന്നില്ലേ??? അവ എത്ര ദൂരം സഞ്ചരിക്കു മെന്നും , അഭിലഷനീയ മായ വ്യവഹാരങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കയില്ല എന്നും ആര് കണ്ടു??പരീക്ഷ്നങ്ങള്‍ക്കും പുതിയ അറിവുകള്ക്കുമായി ശാസ്ത്രത്തെ വിസ്ശവസതിലെക്കു ഞങ്ങള്‍ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു .പരീക്ഷ്നന്ഗല് നടത്തൂ..അറിയാതവയെ ഇല്ലാ എന്ന് പറഞ്ഞു നിഷേട്ധിക്കാതെ അറിവിന്റെ തലതിലെക്കുയര്‍ന്നുപ്രര്തനയുടെ ഗുണങ്ങള്‍ ജനന്ഗലെ മനസ്സിലാക്കിക്കാന്‍ ശാസ്ത്രലോകം തുനിയട്ടെ....തമസോമാ ജ്യോതിര്‍ഗമയ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment